Στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και συγκεκριμένα στο φύλλο της 4ης Φεβρουαρίου δημοσιεύθηκε συνέντευξη που πήρε ο δημοσιογράφος Γιώργος Κιούσης από την Ιωάννα Ντίνα μέλος της ομάδας για την αναστήλωση του φάρου του Γαυρίου. Την συνέντευξη αναδημοσιεύουμε αυτούσια:
Το περασμένο καλοκαίρι επισκέφθηκαν το νησί της Ανδρου για διακοπές, φιλοξενούμενοι σε ένα συγγενικό σπίτι. Οι ντόπιοι τούς πρότειναν να κάνουν τον παραδοσιακό περίπατο από το Γαύριο προς το φάρο, στη δεξιά πλευρά του λιμανιού.
Μια όμορφη διαδρομή, που οδηγεί στον παλιό πέτρινο φάρο. Ο φάρος τούς εντυπωσίασε, καθώς έχει ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, με τον πύργο του και την περίτεχνη στριφογυριστή σκάλα. Αποφάσισαν να ανάλαβουν την αναστήλωσή του. Οπως μας λέει η Ιωάννα Ντίνα από την Ξάνθη, μέλος της ομάδας «Φάρος 8022», τελειόφοιτη της Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ, «σήμερα βρισκόμαστε στο στάδιο της αρχιτεκτονικής και στατικής μελέτης».
- Πώς ξεκινήσατε;
«Μετά την επισκεψή μας στο νησί, αναρωτηθήκαμε ποιο είναι το μέλλον αυτού του όμορφου κτίσματος και αν θα μπορούσαμε να συμβάλουμε στο να σταματήσει η διάβρωσή του ή ακόμη και να αξιοποιηθεί κατάλληλα».
- Τα μέλη της ομάδας;
«Αποτελείται από έξι φοιτητές. Ουσιαστικά, είμαστε μια παρέα συμφοιτητών και φίλων, οι πέντε φοιτητές αρχιτεκτονικής (Νίκος Δάβαρης, Ελίνα Χριστοδουλάκη, Φωτεινή Μιλτιάδου, Σοφία-Αθηνά Μπαρτζώκα, Ιωάννα Ντίνα) και ένας του τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του ΔΠΘ, ο Δημήτρης Ρόιδος».
- Πότε χτίστηκε ο φάρος;
«Ο πέτρινος φάρος του Γαυρίου κατασκευάστηκε το 1874 από Γάλλους μηχανικούς. Η αρχική του μορφή ήταν διαφορετική από τη σημερινή, καθώς αποτελούνταν από μόνο ένα ισόγειο επίπεδο, ενώ προεξείχε ο οβελός με τη σκάλα που οδηγούσε στο φανάρι του φάρου. Πρόκειται για ένα μονόχωρο κτίσμα με όμορφα τοξωτά ανοίγματα. Στη δεκαετία του '50, όπως μας πληροφόρησε ο κ. Δημήτρης Τριδήμας, πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού, έγινε η προσθήκη του ορόφου και του παράσπιτου που βρίσκεται δίπλα στο φάρο»
- Πώς είναι σήμερα;
«Η κατάστασή του σήμερα είναι μέτρια, με τη λιθοδομή του να έχει υποστεί κάποιες μικρές και αναστρέψιμες ρωγμές».
- Πρωταρχικός στόχος σας;
«Η πρώτη μας δουλειά ήταν να απευθυνθούμε στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, στο οποίο ανήκει το κτίσμα, στην υπηρεσία Φάρων. Εκεί βρήκαμε ανθρώπους που είχαν διάθεση να μας ακούσουν και να μας βοηθήσουν. Η πρώτη κατάκτηση ήταν η κήρυξη του φάρου ως μνημείου από το Υπουργείο Πολιτισμού. Αφού έχουν ήδη περάσει 100 χρόνια από την κατασκευή του, το κτίσμα κηρύχθηκε διατηρητέο λόγω της ιστορικής και αρχιτεκτονικής του αξίας».
- Τα επόμενα βήματα;
«Η αποκατάσταση του κτίσματος του φάρου, η επαναλειτουργία του ως φάρου, καθώς τώρα ο φανός βρίσκεται σε μεταλλική κατασκευή μπροστά από το κτίσμα, αλλά και ως τοπόσημου για το νησί, καθώς και η διαμόρφωση της διαδρομής, του περιπάτου και του περιβάλλοντος χώρου.
»Βρίσκεται πάνω σε έναν ψηλό βράχο, έχει υπέροχη θέα και θεωρούμε πως με κάποιες μικρές παρεμβάσεις θα μπορούσε να αποτελεί σημείο αναφοράς για το Γαύριο, για τους κατοίκους αλλά και τους τουρίστες».
- Πού βρίσκεστε τώρα;
«Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο της αρχιτεκτονικής και στατικής μελέτης της πρότασης που θα καταθέσουμε, πάνω στην οποία δουλεύουμε μαζί με τον πολιτικό μηχανικό Νίκο Ρώσση και με την πολύτιμη βοήθεια του Ανδριώτη αρχιτέκτονα Ανδρέα Χαλά. Οταν ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο, θα πρέπει να περιμένουμε την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς, όπως είπαμε, πρόκειται για μνημείο».
- Οι Ανδριώτες βοηθούν;
«Εχουν στηρίξει πολύ την προσπάθειά μας και νομίζω πως ανυπομονούν για εξελίξεις, καθώς θέλουν να ενημερώνονται συχνά για την πρόοδο των εργασιών. Υπάρχουν άνθρωποι όπως η κ. Ολγα Μαγνήσαλη, που κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το νησί μάς φιλοξενεί και μας περιποιείται με ενθουσιασμό. Σ' αυτούς απευθύνεται το έργο αυτό. Θα ήταν όμορφο να γινόντουσαν τέτοιες προσπάθειες παντού, να τις αναλάμβανε κάποιος και στις δικές μας πόλεις, την Ξάνθη, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα ή την Κρήτη».
|
