Ακόμη μία παρουσίαση του "Αρόδο", αυτή τη φορά στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και συγκεκριμένα στο φύλλο της 12ης Σεπτεμβρίου όπου με τίτλο "Ανδριώτικες γέφυρες της θάλασσας" ο Γιώργος Κιούσης γράφει:
"Αρόδο αναμνήσεις σε ασπρόμαυρο φόντο από τον υπεύθυνο της έκθεσης «Αρόδο»: λιμάνια, πορθμεία και βαρκάρηδες της Ανδρου του Γιάννη Μαμάη, που... ελλιμενίστηκαν στο ομότιτλο καλαίσθητο λεύκωμα του Φιλοπρόοδου Ομιλου «Το Γαύριο», τηλ.: 210-3822021, εκδόσεις «Gutenberg».
«Απίστευτος φωτοφράκτης αρπάζει την πιο γοργή στιγμή» Α. Εμπειρίκος Πρόλογος: Δημήτρης Ι. Κυρτάτας. Εισαγωγή-επιμέλεια: Γιάννης Σ. Μαμάης. Επίμετρο: Τζελίνα Χαρλαύτη. Είναι ο τρίτος σταθμός του ταξιδιού τεκμηρίων και αναμνηστικών κειμηλίων μετά την Ανδρο και το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Μια «συνθήκη αναμονής» το αρόδο, λέει ο Γιάννης Μαμάης στην εισαγωγή του στο εξαιρετικό από κάθε άποψη φωτογραφικό αυτό λεύκωμα. Αρόδο σημαίνει την παραμονή ενός πλοίου ανοιχτά ενός λιμανιού ή ενός όρμου. Στην Ανδρο και σ' όλα τα νησιά. Μια διαδικασία χαραγμένη στην παράδοση των μικρών νησιωτικών τόπων, που δεν είχαν τη δυνατότητα ελλιμενισμού μεγαλύτερων σκαφών. «Μια ανάσα από τη χαρά ή τη λύπη». Ανάμεσα στο πλοίο και στο νησί, σ' αυτούς που έρχονται και σ' όσους τους περιμένουν, σε όσους φεύγουν και σε κείνους που τους κουνάνε το μαντίλι, οι βάρκες, οι λεμβούχοι. Στη φωτ. ο βαρκάρης Γιάννης Μαρινάκης.
Οι φωτογραφίες ανακαλούν ανθρώπινα τοπία και βιώματα, ανασημασιοδοτούν το παρόν και προβάλλουν το μέλλον, αποτίνουν φόρο τιμής στην ιστορία της ακτοπλοϊκής γραμμής της Ανδρου, αποτυπώνοντας καΐκια με πανιά, μηχανοκίνητα, πλοία με κάρβουνο, ατμόπλοια με επιβάτες ανθρώπους με αλμυρισμένες και ηλιοκαμένες φάτσες ή εμπορεύματα, από μηχανές και συσκευές μέχρι αγροτικά προϊόντα. Σκοπός του βιβλίου, όπως και των εκθέσεων που προηγήθηκαν, σύμφωνα με τον επιμελητή της, «η προβολή μιας φέτας ζωής από παρελθόν σχετικά πρόσφατο, παρελθόν που πρόλαβε, χάρη στην επιτάχυνση των ρυθμών γενικότερης ανάπτυξης, να "κλείσει" και να γίνει μακρινό για τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που το έζησαν». |
