ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
Αρχική Σελίδα » Απόψεις » Μόνο 40 μέρες ανήκουν στην Άνδρο?μπορεί να επιβιώσει; - 19-10-2011 19:50:54

Μόνο 40 μέρες ανήκουν στην Άνδρο?μπορεί να επιβιώσει;

Συντάκτης: M.M. (19-10-2011 19:50:54)

Η Άνδρος είναι ένα από τα είκοσι τέσσερα νησιά των Κυκλάδων με ιδιαίτερη ιστορικότητα. Προσωνύμια της Άνδρου στην αρχαιότητα ήταν Γαύρος, Λασία, Νωναγρία, Υδρούσα, Επαγρίς.   Πρωτοκατοικήθηκε γύρω στο 7000 π.χ., ίσως από τον μάντη Άνδρο που η μυθολογία τον θέλει να είναι ο πρώτος κάτοικος του νησιού. Η ιστορική αξία του νησιού, μεταξύ άλλων, αποδεικνύεται και από το γεγονός πως πρώτο από όλα τα νησιά των Κυκλάδων, στις 10 Μαΐου 1821, ο Θεόφιλος Καΐρης, κηρύσσει τη συμμετοχή της Άνδρου στην επανάσταση (προς τιμήν του και η Καΐρειος Βιβλιοθήκη στη χώρα της Άνδρου). Η αξιοποίηση των αρχαιοτήτων του νησιού μας όπως ο Πύργος του Αγίου Πέτρου, η Υψηλή, ο Στροφύλας, η Ζαγορά κ.ά. είναι λοιπόν άμεση ανάγκη.
     Το νησί μας διαθέτει επίσης τεράστιο φυσικό κάλλος και γι’ αυτό προκαλεί το διεθνές τουριστικό ενδιαφέρον. Θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος πως όλα τα νησιά παρουσιάζουν τουρισμό, καθώς η θάλασσα αποτελεί πόλο έλξης για την πλειονότητα των ανθρώπων. Ωστόσο, η Άνδρος δε διαθέτει μόνο υπέροχη θάλασσα αλλά και πολλές φυσικές ομορφιές έξω και πέρα απ’ αυτή. Έτσι θα ήταν καλό να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη εναλλακτικών τουριστικών μεθόδων όπως ο περιπατητικός τουρισμός, ο χριστιανικός τουρισμός, αφού η Άνδρος φημίζεται για τα βυζαντινά μοναστήρια της, ο αγροτουρισμός κ.ά. Να υπογραμμιστεί πως ο χριστιανικός τουρισμός την Άνδρου είναι αρκετά διαδεδομένος σε Ρωσία και Κύπρο.  Η ανάπτυξη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική και πρέπει να εξεταστεί πολύ προσεκτικά.
     Ωστόσο, η Άνδρος διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες Κυκλάδες και αποκτά, ή μάλλον θα έπρεπε να αποκτά, μια υψηλότερη θέση στις προτιμήσεις των παραθεριστών, για το σημαντικότατο λόγο ότι βρίσκεται μόνο δύο ώρες μακριά από το λιμάνι της Ραφήνας και τρεις ώρες από το αεροδρόμιο «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ». Θα ήταν εύλογο να ειπωθεί, πως ίσως αποτελεί προάστιο της Αθήνας. Ευνόητο, λοιπόν θα ήταν, να φροντίσουμε ώστε το νησί μας να γίνει ευρύτερα γνωστό και σε όλες τις αναδυόμενες και ταχύτατα οικονομικά αναπτυσσόμενες χώρες: Κίνα, Ρωσία Βραζιλία, Αραβία και αλλού. 
     Και ενώ τα πράγματα φαντάζουν ιδιαιτέρως ευνοϊκά για το νησί μας, η πραγματικότητα διαμορφώνεται διαφορετικά. Μόνο 40 μέρες  του καλοκαιριού, Ιούλιο - Αύγουστο απ’ όλο το χρόνο, το νησί γεμίζει κόσμο. Το 40ήμερο αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «ο μήνας που τρέφει τους 11». Αυτή η πραγματικότητα αποτελεί βραχνά για κάθε λογής επιχείρηση. Ξενοδοχεία, καφετέριες, καταστήματα, super markets κ.ά. Oι επιχειρήσεις στην Άνδρο καλούνται να ανταπεξέλθουν τα οικονομικά βάρη όλης της χρονιάς από αυτές τις 40 ημέρες δουλειάς. Πόσο εφικτό μπορεί να είναι αυτό; Γίνεται; Ίσως αποτελεί ψευδαίσθηση μια τέτοια προσδοκία ή πεποίθηση.
      Αν σκεφθούμε πως ακόμη και σε μέρη με πολύ μεγάλη τουριστική σεζόν, όπως η Ίος, η Πάρος, η Σύρος, η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Αράχοβα, η Λευκάδα αλλά και σε πολλά άλλα, δεν καταφέρνουν να συντηρηθούν οι επιχειρήσεις και καταλήγουν να κλείνουν, αντιλαμβανόμαστε πόσο δυσβάσταχτες είναι οι συνθήκες επιβίωσης για τους κατοίκους της Άνδρου. Απορίας άξιον, είναι πως ένα νησί όπως η Άνδρος, με περίσσεια ομορφιά και τόσο κοντά στην πρωτεύουσα και στην Ευρώπη διαθέτει τόσο μικρής διάρκειας τουριστικής σεζόν. Θα μπορούσε να υποτεθεί πως είναι απόρροια της οικονομικής κρίσης που διανύει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Οι κάτοικοι όμως, και πολύ περισσότερο οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, δε μπορούν να το αποδώσουν στην οικονομική κρίση αλλά σε εσωτερικά αίτια τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη του νησιού ως τουριστικού θέρετρου.
      Λαμβάνοντας υπόψιν, το γεγονός πως πηγή ανάπτυξης και επιβίωσης για τα ελληνικά νησιά αποτελεί ο τουρισμός, τότε γιατί στην Άνδρο δε γίνονται δραστηριότητες ώστε να επιμηκυνθεί η τουριστική περίοδος;  Ένα ερώτημα που για κάποιους είναι ρητορικό ενώ για κάποιους άλλους αποτελεί βασική απορία καθώς εξαρτάται άμεσα η επιβίωσης τους. Στο σημείο αυτό πρέπει να λεχθεί πως οι 40 ημέρες τουρισμού λειτουργούν αποτρεπτικά για σοβαρές επενδύσεις και επιχειρηματικές κινήσεις. Για παράδειγμα μπορούμε να φέρουμε την υποδομή των επιχειρήσεων: το προσωπικό, λόχου χάρη, δεν είναι εξειδικευμένο, ικανό και έμπειρο ώστε να ανταποκριθεί επαρκώς στις εκάστοτε ανάγκες, απλώς λειτουργεί ως βεβιασμένη λύση ανάγκης για τη κάλυψη των ημερών αυτών. Η κατάσταση  αυτή πολλές φορές δημιουργεί κακές εντυπώσεις στους παραθεριστές, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα επανεπιλογής του νησιού.   
     Ας κάνουμε μια μικρή προσπάθεια ενεργοποίησης ιδεών και κινητοποίησης δραστηριοτήτων προς επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου στην Άνδρο, που αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Για το σκοπό αυτό ίσως θα έπρεπε κατά τη χειμερινή περίοδο να διοργανώσουμε ένα ειδικό συνέδριο με τη συμμετοχή ειδικών στον τομέα αυτό αλλά και των τοπικών φορέων και των παραγωγικών ομάδων του νησιού μας, όπου θα κατατεθούν ιδέες και θα μελετηθούν οι τρόποι και τα μέσα υλοποίησης τους.
     Πρώτα απ’ όλα, ο βασικός άξονας των σκέψεων θα πρέπει να είναι η σωστή προβολή του νησιού. Είναι διαπιστωμένο πως η Άνδρος δεν έχει προβληθεί όσο θα της άξιζε. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν το νησί και το μαθαίνουν συγκυριακά από φίλους και γνωστούς και όχι από οργανωμένη διαφημιστική καμπάνια. Μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της διαφήμισης από το θέμα που προέκυψε με την Ελένη Μενεγάκη. Το γεγονός αυτό πρόβαλε πάρα πολύ την Άνδρο με αποτέλεσμα να τη γνωρίσουν και να τη επισκεφθούν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. Επομένως, κοινή συνισταμένη όλων των δραστηριοτήτων που έχουν αναπτυχθεί ή που πρόκειται να αναπτυχθούν, θα πρέπει να είναι η διαφήμιση. Οποιαδήποτε δραστηριότητα οργανωθεί δίχως προβολή, θα αποβεί άκαρπη για το σκοπό μας. Γιατί όπως λέγεται «η επιχείρηση μας φθάνει εκεί που φθάνει και η επικοινωνία της». Επομένως και το νησί μας θα φθάσει μέχρι εκεί που θα φθάσει και η επικοινωνία του.
      Ένας τρόπος διαφήμισης είναι η τοποθέτηση όλο το χρόνο τουριστικού περιπτέρου σε πολυσύχναστα σημεία, όπως στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι ή και στο κέντρο της Αθήνας. Το τουριστικό περίπτερο θα παρουσιάζει την Άνδρο όχι μόνο ως εικόνα φυσικού κάλλους αλλά και ως τόπο παραγωγής αγνών προϊόντων όπως μέλι, τυρί, ρακί, κάπαρη, σύγκλινα και φυσικά το νερό  ΣΑΡΙΖΑ. (Είναι άγνωστο για πάρα πολύ κόσμο ακόμη και για τους ντόπιους, πως το νερό της Άνδρου θεωρείται ιαματικό και μεταξύ άλλων περιέχει σίδηρο και επί προσθέτως είναι ωφέλιμο και για στομαχικές παθήσεις. Μάλιστα το 19ο αιώνα γινόταν εξαγωγή του νερού αυτού στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη.) Τα γνωρίζαμε όλα αυτά; Ούτε εμείς οι ίδιοι!
     Πρέπει να σημειωθεί πως είναι απαράδεκτο να βρίσκει κανείς στα πλοία της γραμμής νερό Evian και ακόμη περισσότερο να μην αναγράφεται η Άνδρος στα μπουκάλια νερού και σόδας! Θα ήταν πολύ καλό να τυποποιήσουμε τα αγνά αυτά προϊόντα του νησιού μας και, φυσικά, να τα προβάλλουμε δεόντως. Θα έπρεπε, τέλος, να μελετήσουμε ιδιαίτερα τις τιμές πώλησης των τοπικών μας προϊόντων ώστε να είναι εύκολο για όλους (τουρίστες και ντόπιους) να τα προμηθευτούν, πράγμα που δε συμβαίνει σήμερα.  Πώς, λοιπόν, αναρωτιόμαστε γιατί η τουριστική σεζόν στην Άνδρο φθάνει μόλις τις 40 μέρες, όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε αφήσει ανεκμετάλλευτα δικά μας πράγματα;
      Μια άλλη πλευρά που πρέπει να εξεταστεί και στην οποία πρέπει να στηριχθούμε  είναι η πολιτιστική αξία του νησιού η οποία επιβεβαιώνεται από την ύπαρξη του Μουσείου της Σύγχρονης Τέχνης και του Αρχαιολογικού Μουσείου, δωρεά και τα δύο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή –μεγάλων εφοπλιστών του νησιού, της Καϊρείου Βιβλιοθήκης, του Ιδρύματος Κυδωνιέως και του Μουσείου Λαογραφίας και Χριστιανικής Τέχνης, του Ναυτικού Μουσείου καθώς και του Μουσείου Κορθίου. Σημαντική είναι και η πολιτιστική δράση ανθρώπων του πνεύματος όπως των σκηνοθετών Γ. Σμαραγδή και Μ. Τουφεξή, αλλά και ποιητών, συγγραφέων, δημοσιογράφων όπως των Α. Εμπειρίκου, Π. Βούλγαρη, Ι. Καρυστιάνη, Μ. Σκιαδαρέση, Μ. Πολιτοπούλου, Μ. Καραγάτση, Ν. Θέμελη που χάσαμε πρόσφατα, και πολλών άλλων. Όλα αυτά ουδέποτε έχουν γίνει γνωστά στο ευρύ κοινό και ουδέποτε έχουν χρησιμοποιηθεί όπως θα έπρεπε. Τι εννοώ με αυτό;  Θα μπορούσε να προβληθεί η Άνδρος ως κατάλληλο μέρος για τη διεξαγωγή επιστημονικών συνεδρίων, συμποσίων, μελετών και γενικότερα μέρος όχι μόνο τουριστικού θέρετρου για λουόμενους αλλά και μέρος πολιτιστικής ανάπτυξης και εξέλιξης. Για όλα αυτά βέβαια απαιτούνται οι ανάλογες υποδομές.
      Για το τέλος άφησα, ένα τρόπο διαφήμισης και προβολής  που κατά τη γνώμη μου εάν υλοποιηθεί ίσως αποβεί ο πλέον αποτελεσματικός. Θα μπορούσαν οι νέοι του τόπου μας με την αστείρευτη δύναμη και πηγαία διάθεση τους ως νέοι άνθρωποι, να δημιουργήσουν ένα ραδιοφωνικό σταθμό ο οποίος να εκπέμπει μέσω διαδυκτίου σε όλο τον κόσμο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να προβληθεί κάθε ομορφιά, κάθε παράδοση και κάθε δραστηριότητα του νησιού. Αλλά και το πολύ βασικό πλεονέκτημα της Άνδρου που είναι η εγγύτητα της στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ελλάδας, το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ», και στο λιμάνι της Ραφήνας. Επομένως  μπορεί, μεταξύ άλλων, να προσδιοριστεί η Άνδρος ως το νησί του Σαββατοκύριακου. Η αμεσότητα, η ζωντάνια, η ζεστασιά και η εμβέλεια που προσφέρει το ραδιόφωνο θα μπορούσε να κεντρίσει το ενδιαφέρον και την προσοχή κάθε ακροατή. Παράλληλα όμως, με την αύξηση του τουρισμού που θα επιτευχθεί μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού, θα δοθούν κίνητρα και στη νεολαία του νησιού μας να ασχολείται με νέα πράγματα, να δραστηριοποιείται καθημερινά, να θέτει και να υλοποιεί νέους στόχους και να κατεργάζεται συνεχώς νέους τρόπους για την επιτυχία του σταθμού. Αυτή η συλλογική δραστηριότητα σίγουρα θα αποφέρει νέες ιδέες και κίνητρα για την τουριστική ανάπτυξη και προώθηση του νησιού μας.
     Το συλλογικό ενδιαφέρον και η δυναμική δραστηριότητα των κατοίκων και των αρμοδίων της Άνδρου μπορεί να καταφέρει να την αναδείξει και να τη κάνει γνωστή στους επίδοξους παραθεριστές αποτινάζοντας το ζυγό του λεγόμενου 40ήμερου που μαστίζει τις επιχειρήσεις και δυσκολεύει την επιβίωση των ανθρώπων. Όπως, συμπεραίνουμε, η «κατάρα» του 40ήμερου της Άνδρου δεν αποτελεί απόρροια αδυναμίας του νησιού αλλά αμέλειας των ανθρώπων του. Μήπως τελικά επιδιώκεται;   
    
Γαύριο, 15-10-2011                                                 

                                                        
                                                                                                         Ελένη Καραμπάτσου                          
                                                                                                         Τελειόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών

                    









Εγγφαφείτε για να λαμβάνετε μέσω e-mail το ενημερωτικό ηλεκτρονικό newsletter του συλλόγου μας.
Site designed by scriptnet & interneti
Site hosted by scriptnet