ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
Αρχική Σελίδα » Απόψεις » Κατερίνα Τζουάννου: Μιά διαρκής παρουσία - 27-06-2013 18:58:23

Κατερίνα Τζουάννου: Μιά διαρκής παρουσία

Συντάκτης: Μ.Μανσόλας (27-06-2013 18:58:23)

Αντιγράφουμε από το τεύχος 7 (καλοκαίρι 2013) του περιοδικού Νήσος Άνδρος, που φέτος είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Κατερίνας Τζουάννου και του Αντώνη Πολέμη,  ένα κείμενο του πρόεδρου του Φιλοπρόοδου Όμιλου "το Γαύριο" Γιάννη Μαμάη για την Κατερίνα Τζουάννου

῎Οχι ποτὲ στὰ δίχτυα τοῦ θανάτου
Ανδρέας Εμπειρίκος



Αυτό το κείμενο εμπνέεται από την προσωπικότητα και το έργο της Κατερίνας Τζουάννου, μιας εκλεκτής συντοπίτισσας που απήλθε προ επταμήνου, αϕήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό σε στενό και ευρύ κύκλο ανθρώπων.

Πρώτα χρόνια

Η Κατερίνα ήταν το πρώτο παιδί του Πέτρου Τζουάννου από το Γαύριο και της Ειρήνης, το γένος Δανιόλου, από τον Πιτροϕό. Το δεύτερο παιδί τους ήταν αγόρι, ο Αντώνης.
Η Κατερίνα Τζουάννου γεννήθηκε το 1950 και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Γαύριο. Για το Γυμνάσιο πήγε στη Χώρα, και από κει αποϕοίτησε το 1968. Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, απ’ όπου πήρε το πτυχίο της ύστερα από τρία χρόνια σπουδών. Στη συνέχεια δούλεψε στο «Στουπάθειο Ίδρυμα» του Χαλανδρίου, εστιάζοντας τη δράση της σε παιδιά με ειδικές ανάγκες· τα παιδιά ήταν πάντα η μεγάλη της αδυναμία.
Αλλά και η αδυναμία της για τη γενέθλια γη επιμένει. Και το 1981 αποϕασίζει να γυρίσει στο νησί για να μείνει εκεί μόνιμα. Ταυτόχρονα με την επιστροϕή της, εκδηλώνεται το ζωηρό ενδιαϕέρον της για τα κοινά.

Επικεϕαλής της Κοινότητας

Τον Οκτώβριο του 1982 εκλέγεται πρώτη ϕορά Κοινοτάρχης Γαυρίου. Στη θέση αυτή χρημάτισε δύο συναπτές τετραετίες. Την πρώτη μέχρι το 1986 και τη δεύτερη από το 1986 μέχρι τον Οκτώβριο του 1990. Στη διάρκεια της θητείας της έχει να επιδείξει σημαντικό έργο που άϕησε τα σημάδια του στη ζωή του τόπου και ακόμη σήμερα ευεργετεί την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Μερικά μόνο, αλλά σημαντικά, επιτεύγματα, και από τις δύο τετραετίες που υπηρέτησε την Κοινότητα, αξίζει να αναϕερθούν:

   •    Επί θητείας της ξεκίνησαν τα έργα αποχέτευσης του Γαυρίου με τον αγωγό εξαγωγής στον Χάρακα – έργο υποδομής που η ανάγκη του σοβούσε για απαράδεκτα μακρό διάστημα.
   •    Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τα περισσότερα μονοθέσια σχολεία του νησιού έκλεισαν και έτσι παρατηρήθηκε μεγάλη εισροή μαθητών στο Γαύριο, οπότε κατέστη επιτακτική η ανάγκη κατασκευής περισσότερων αιθουσών. Ο τότε Πρόεδρος του Φιλοπρόοδου Ομίλου «Το Γαύριο» Απόστολος Νταής και ο Γραμματέας Κώστας Λυγίζος, μαζί με την Κατερίνα Τζουάννου, Πρόεδρο της Κοινότητας Γαυρίου εκείνη την περίοδο, ξεκίνησαν τον αγώνα για την ύψωση νέου ορόϕου πάνω στο υπάρχον οικοδόμημα. Αναζητώντας χρηματοδότηση, κατάϕεραν το 1989 να αποδεχθούν τη δωρεά Αικατερίνης Γαβαλιά, μέλους του Φιλοπρόοδου Ομίλου και έτσι το 1990 κατασκευάστηκε ο πάνω όροϕος για να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του σχολείου.
   •    Τότε ξεκίνησαν, επίσης, τα έργα για την επέκταση του λιμανιού.
   •    Σημαντικός ο ρόλος της για την δρομολόγηση νέου πλοίου στη γραμμή μετά το ναυάγιο της «Χρυσής Αυγής» στις 23 Φεβρουαρίου 1983.
   •    Πραγματοποιήθηκαν πλακοστρώσεις στην Αγορά και στον Μόλο.
   •    Κατασκευάστηκε ένας περιστεριώνας στην είσοδο του λιμανιού, σε χώρο που προοριζόταν για δημόσια ουρητήρια. Σήμερα είναι Κέντρο Πληροϕοριών για το νησί και έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο.
   •    Βελτιώθηκαν τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ.
   •    Διαμορϕώθηκε χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων προς την πλευρά των μεταλλείων.
   •    Αγοράστηκε απορριμματοϕόρο.
   •    Εγκαινιάστηκε ο καθαρισμός των πεζοδρομίων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Αλλά, βέβαια, οι επιμέρους διευθετήσεις και οι ποικίλες πρωτοβουλίες μιας τόσο μακράς και γόνιμης θητείας στην υπηρεσία της Κοινότητας δεν εξαντλούνται με περιπτωσιολογικές αναγραϕές.

Το «Εν Γαυρίω» και τα επόμενα χρόνια

Τον Οκτώβριο του 1990 τελειώνει η δεύτερη θητεία της Κατερίνας Τζουάννου στην Κοινότητα. Λίγο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1991, εκείνη ανοίγει το καϕενείο-ποτοπωλείο «Εν Γαυρίω», το οποίο λειτουργεί στο ίδιο σημείο μέχρι σήμερα. Το κατάστημα έγινε σύντομα κέντρο αναϕοράς και σταθερό εντευκτήριο μεγάλης πελατείας.
Στο «Εν Γαυρίω», η εσωτερική διακόσμηση ήταν κάτι μοναδικό. Θύμιζε παλιό ατμοσϕαιρικό γαλλικό μπαρ. Πίνακες, γκραβούρες, σύγχρονα και παλιά εικαστικά έργα, έδεναν με το περιβάλλον. Ακόμα και τα λουλούδια που διακοσμούσαν τα τραπέζια είχαν τη σϕραγίδα της.
Μεγάλη της αγάπη υπήρξε πάντα η μουσική. Στο «Εν Γαυρίω» ακουγόταν από τζαζ και μπλουζ μέχρι ελληνικό έντεχνο, καθώς και μπαλάντες όλων των ειδών. Αληθινά μοναδική, όμως, ήταν η στιγμή που επέλεγε το είδος της μουσικής και η ευστοχία των επιλογών της· ήταν «σαν να ήξερε» τι ακριβώς ήθελε η συντροϕιά ή τι ταίριαζε στην κάθε στιγμή.
Από το «Εν Γαυρίω» πέρασε πλήθος κόσμου, επώνυμου και ανώνυμου. Προπάντων οι ϕίλοι της, βεβαίως, που το έκαναν μοναδικό στέκι στο Γαύριο. Πάντα, και στην ίδια θέση, έβλεπα τους ίδιους ανθρώπους. Τον Μάνο Κ., τον Γιώργο Π., τον Τάσο Β., τον Γιώργο και την Κάτια Α., τον Κώστα, τον Βαγγέλη Λ., τον Γιώργο Δ., τον Νίκο Θ., τον Γιώργο Ζ., τον Σταύρο Ξ., την Αλέκα, τη Χριστίνα, τη Μαργαρίτα, τον Δημήτρη και τον Ανάστο Δ. Και οι άνθρωποι που τη βοηθούσαν στο ποτοπωλείο λειτουργούσαν πάντα και ως ϕίλοι της.

Ύστερα από είκοσι χρόνια, ξανά στα κοινά

Έπειτα από απουσία είκοσι χρόνων από τα κοινά, και ύστερα από μεγάλη πίεση του περίγυρου, αποϕασίζει να «κατέβει» υποψήϕια στον Ενιαίο Καλλικρατικό Δήμο Άνδρου τον Νοέμβριο του 2010. Εκλέγεται πρώτη σε σταυρούς στο ψηϕοδέλτιο και αναλαμβάνει Αντιδήμαρχος Άνδρου με έδρα την Υδρούσα.
Και αυτή τη ϕορά, η Κατερίνα, με την έντονη προσωπικότητα και το πάθος που τη διέκρινε, πάλεψε και αγωνίστηκε για τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας, και πιο ειδικά για τις ομάδες των παιδιών και των απόρων, που άγγιζαν τη μεγάλη ευαισθησία της.
Πάνω στην έναρξη αυτής της νέας της δραστηριοποίησης βρήκε την πολύτιμη συμπατριώτισσα αιϕνιδιαστικά ο θάνατος, την 1η Νοεμβρίου του 2012, και έϕυγε από κοντά μας.
Πριν ϕύγει, η Κατερίνα είχε εκϕράσει την επιθυμία να δημιουργηθεί Πολιτιστικό Κέντρο στο Γαύριο. Θα προσπαθήσουμε κι εμείς από τη μεριά μας, ώστε το όραμά της να γίνει πραγματικότητα.

Η απώλεια

Οικείοι, συνεργάτες και ϕίλοι της Κατερίνας θρήνησαν μιαν απώλεια που το βάρος της είναι μεγάλο: στερήθηκαν πρόσωπο σε πλήρη ακμή, προσϕιλές σε όλους και, λόγω της αποτελεσματικότητάς του, πολύτιμο. Η παρουσία της Κατερίνας Τζουάννου στη ζωή του Γαυρίου υπήρξε καταλυτική τόσα χρόνια, όχι μόνο χάρη στην επιτυχή ανάμιξή της με τα κοινά και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και χάρη στη ϕυσική της παρουσία, στο «εκτόπισμά» της ως ανθρώπου. Ο Σύλλογος του Γαυρίου, ειδικότερα, του οποίου υπήρξε και ιδρυτικό μέλος, έχασε έναν ϕωτισμένο άνθρωπο, γιατί σε κάθε προσπάθειά του την έβρισκε συμπαραστάτη και αρωγό. Ο δυναμισμός της την είχε από νωρίς καταστήσει αναπόσπαστη από την καθημερινότητα της μικρής πόλης, από τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες της. Η ζωντάνια της διαχεόταν σε καθετί που αϕορούσε συλλογικά τους κατοίκους. Ανοιχτό μυαλό, ευαίσθητη παιδαγωγός, με αγάπη για το νησί και με ακατάβλητη δημιουργικότητα, αϕαίρεσε ένα κομμάτι από τις καρδιές όλων. Η αποδημία της ξάϕνιασε και προκάλεσε στους Γαυριώτες πολύ πικρά συναισθήματα. Μόνο το παράδειγμά της κάπως παρηγορεί – σήμερα ακόμα, πολύ λίγο· αύριο, ελπίζει κανείς, περισσότερο. Το παράδειγμα του μαχητικού και προοδευτικού ανθρώπου, του ανθρώπου με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον. Αυτή, την πιο πολύτιμη παρακαταθήκη!

 

                    









Εγγφαφείτε για να λαμβάνετε μέσω e-mail το ενημερωτικό ηλεκτρονικό newsletter του συλλόγου μας.
Site designed by scriptnet & interneti
Site hosted by scriptnet